Nu het weer weekend is geworden vind ik mijzelf in de uitzonderlijke positie tijd te hebben om iets te posten op dit blogje van mij. Deze week is redelijk snel verlopen, het taalonderwijs is op een wat lager pitje gezet, waardoor we alles nu wel gewoon helemaal kunnen behappen. Lekker veel huiswerk maken nog steeds, maar ja daar doe je niets aan heb ik het idee. Deze zaterdag was het vooral heel erg druilweer met keiharde regen, en met de deadline van morgen voor 'n paper heb ik dus de hele dag op m'n kamer gezeten! Niet bepaald spannend voor een zaterdag, maar er zat niets anders op.
Ik wil niet zeggen dat er deze week niets gebeurd is, echter. Ik kan me niet meer herinneren wanneer, maar het zal een avond zijn geweest toen Sebas, Nick, Els en ik lekker nog 'n keer yakiniku zijn gaan eten, in een ander etablissement dit keer. Het smaakte zeer goed! In dit restaurant kan je voor 22 euro onbeperkt alle soorten vlees 1,5 uur lang naar binnen werken, dus dat gaan we zéker nog 'n keer doen, als we flink willen spenden en kanen! :) Een sappig fotootje hieronder:
Mjammie! Verder zijn we dönerdagmiddag naar Harajuku geweest om een cadeautje te kopen voor Lucianochan, die ouwe rukker die donderdag 20 is geworden, een respectabele leeftijd en zeker in Japan aangezien je vanaf dan alles mag doen wat slecht voor je is! :) Wij dus naar 'n dubieuze winkel om dubieuze dingen te kopen, en dat is zeker geslaagd. Ook de ongelooflijkheid van de mensen die in Harajuku aanwezig waren was erg interessant te noemen. Om jullie niet te shockeren zal ik slechts twee fotootjes plaatsen van toen we in een kelderwinkel volgestouwd met schattige (enge freaky) objecten waren. Ik zag letterlijk door de criminele varkentjes het bos niet meer, zoals het spreekwoord luidt.
Weer een interessante Japan-ervaring erbij!
Tijdens een heerlijk etentje Okonomiyaki hebben we de cadeautjes aan Luciano overhandigd, die er zoals verwacht verguld mee was. Even terzijde, okonomiyaki is een Japans gerecht afkomstig uit Hiroshima en omstreken, waarbij je een kom beslag, groenten, vlees of vis (afhankelijk van je keuze) en een rauw ei overhandigd krijgt. Je klopt alle ingrediënten zónder te morsen, best lastig, door elkaar heen en legt het geheel dan op de hete plaat op het tafeltje. Na een tijdje omdraaien, nog 'n keer omdraaien, dan de geheime okonomiyaki-saus eroverheen smeren, wat zeewier snippers + onduidelijke kruiden, en een flinke dot mayo. Dan snij je het geheel in kleine stukjes en eet je het op! Ik had dit gerecht ook in Hiroshima zelf al 'n keer gegeten, maar daar werd het voor je klaargemaakt door je chef. Zelf doen blijkt ook heel leuk, en ook heel lekker, vullend, en goedkoop. Zeker een gerecht om nog eens over te doen, alhoewel de kleine tafeltjes waar je aan moest zitten niet voor mijn lompe benen geschikt waren. ;)
Hmm lekker hmm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten